Gecanceld!

 

Helaas is de expo in het Eetlokaal gecanceld. De reden daarvoor is de nogal simplistische en zeer onkundige visie van de eigenaresse en initiator van het lokaal. Van één van de exposanten worden geweldige foto’s geweigerd waarop mannen met ontbloot bovenlijf te zien zijn. “Deze kunnen echt niet door de beugel’. Daarnaast worden foto’s van prachtige straat- en strandfotografie afgedaan als ‘vakantiekiekjes’. En een varken in beeld zou weggeretoucheerd moeten worden. Wat is je wereld dan klein.

 

 

'Dus we hebben de eer aan ons zelf gehouden en exposeren allen niet. Jammer.'         

De Wachters van het Bestaan

 

Inmiddels is het begin 2019 en is mijn nieuwe reeks met als onderwerp  ‘het eten, hoe dan ook’ in de maak. Een wederom (het kan niet op) filosofische blik en onderzoek naar de strijd om en van het eten. Vroeger en lang geleden werd er bij en over het eten gezwegen. Vandaag de dag is dat wel anders. Alles wordt bediscussieerd en het eten krijgt daarbij wel een meer dan grote beurt.

 In een begeleidend schrijven bij de reeks heb ik een inleiding geschreven.

 

 

Eten moet. Of zoals de Duitse schrijver Bertold Brecht het heeft gezegd: eerst het eten, dan de moraal. Vooral in tijden van gebrek. De geest en het lijf moesten gescheiden blijven, met voorrang voor de geest. Vooral wat is goed, wat is gezond, wat is zuiver en wat is eerlijk eten? Alles moet mee in de stroom van onze beleefde werkelijkheid waarin we ploeteren voor vooruitgang en onze meest bovennatuurlijke aspiraties proberen te verwezenlijken. Beter, hoger, intensiever, het meest. Daarbij zien we ook dat ons voedsel, goed, gezond, zuiver of eerlijk, ten onder gaat aan de macht van de groot-industriëlen. Of blijven we hangen in banale kreten als: ik eet goed en daarom mag ik afgeven op de mens die anders eet. 

Eetlokaal Zevenaar

 

Een uitnodiging van het Eetlokaal in Zevenaar om met de OFC-groep te komen exposeren. Het Eetlokaal is een restaurant gevestigd in een deel van de optrekken op het landgoed van wijlen Jonkheer van Nisperen en zijn kasteel. In het grote complex met veel ruimtes en zalen worden voornamelijk streekgerechten geserveerd en heeft een ommuurd terras en grenst enerzijds aan de velden rond Zevenaar, maar ligt ook in het centrum van de stad. De tentoonstelling zal een klein half jaar duren. Met veel enthousiasme is inmiddels iedereen van de groep aan het werk. Het is voor mij een reden om met het thema over eten/voedsel aan de slag te gaan. Niet alle exposanten dragen dit onderwerp, maar zoals het er naar uit ziet wordt het een fijne, representatieve tentoonstelling.

Lovende Kritieken

 

 

De tentoonstelling van Fotokring de Liemers heeft alom, de media, het publiek en kenners, lovende kritieken ontvangen. De opening was mede door de verrassende toespraak van interim-voorzitter Ivo Scholten een daverend succes.

Fotokring De Liemers

 

Fotokring De Liemers is gevraagd een groepstentoonstelling te organiseren in het Liemers Museum in Zevenaar. Het Liemers Museum doet binnenkort de deuren dicht om te gaan verhuizen naar Hal 12 (naam voorlopig onder voorbehoud). Daar gaat ze deel uitmaken van een cultureel centrum als onderdeel van het gemeentehuis.Hal12 is een immens grote fabriekshal die ooit deel uitmaakte van de sigarettenfabriek de Turmac, daarna de BAT. Het zal, gezien de verbouwingsachterstanden en begrotingstekorten nog wel even duren.

 

Echter de Fotokring heeft in de allerlaatste fase van het Museum in het huidige pand de vrije hand gekregen om een expositie in te richten en haar niet geringe kwaliteiten aan het Zevenaarse publiek te tonen.

 

 

Als lid van deze club doe ik mee met vier grote werken uit de reeks Arcadië, een filosofische- en kritische kijk op de huidige mens en maatschappij.

1 januari 2019 : Sluiting Fotogalerie 21 in Bredevoort.  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .

Het is ‘Tijd’ geworden

 

Dat wordt dan de laatste groepstentoonstelling van het OFC in galerij Foto 21 in Bredevoort. Het ruime begrip ‘tijd’ is door ieder van de 10 leden anders geïnterpreteerd. Daarbij ben ik stil blijven staan bij mijn ervaring van reizen. Reizen met de trein waar in gedachten de buitenwereld aan je voorbijschiet en de beelden uit het recente verleden zich mengen met de actuele. Het wordt een zekere factor en zeker in mijn hoofd een nieuwe wereld waar belangrijke en onbelangrijke zaken als een werkelijkheid samensmelten. Hier gaat het om reizen terug van Berlijn en Parijs. En wat er ook gebeurt, het beeld, zeg maar het multi-beeld en het gevoel blijven. Ik kan niet anders. Mooi.

 

 De opening is 11 november 2018.

Oercafé Schiller

 

In de loop van het jaar 2018 is het OFC voor wat betreft vergaderruimte en fotobespreking terecht gekomen bij Café Schiller in Aalten. Een prettig, gezellig, groot café met voldoende mogelijkheden en veel te gebruiken ruimtes. En geschikt, ook al is het beperkt, voor een klein opgezette expositie. We zien wel wat het wordt.

 

 

Vrees en Treur niet

 

Bernarduspad is een crossing borderproject waarin historie, beeldende kunst en schrijverstalent samenkomen. Langs het Bernarduspad in de tuin achter het Bernardusgebouw in Bredevoort staan een 30-tal panelen waarin al jaren lang foto’s worden tentoongesteld met een wisselend thema en verzorgd door leden van het Oostgelders Fotografen Collectief (OFC). ‘Vrees en Treur niet’ is de titel van een verhaal dat de uit Bredevoort afkomstige schrijver Gerjon Gijsbers heeft geschreven voor de expositie. De fotograven van het OFC hebben zich laten inspireren door het verhaal en hebben fotowerken gemaakt. Foto 21 heeft in ruime mate bijgedragen in nauwe samenwerking met het OFC. De realisatie kwam tot stand met steun van Bredevoorts Belang, subsidies van de Gemeente Aalten en het prins Bernard Cultuurfonds.

 

 

De expositie is dagelijks vrij toegankelijk tussen zonsopkomst en zonsondergang.

Sluiting/opheffen Galerie Foto 21 Bredevoort

 

 

Inmiddels is bekend dat de expositieruimte en dus ook de bijeenkomst en vergaderruimte van het OFC in galerie Foto21 in Bredevoort per 1 januari 2019 gaat sluiten. Een pracht van een locatie en nagenoeg museale expositiegelegenheid voor fotografie in het oosten van het land gaat verloren. Eigenaar Jos Betting heeft andere plannen. Jammer. Heel erg jammer.

Wonderling

 

Bijna tegelijk start in Bredevoort bij Foto 21 de jaarlijkse groepstentoonstelling van het OFC onder de naam Wonderling. Op 5 november 2017 is de opening. Wonderling, het woord bestaat niet eens, is iets vreemds, iets wat niet kan, een soort van verrassing. Verbazen mag ook. Dat wat men ziet is niet meer wat het ooit was. En toch… In de portfolio is de reeks te zien.

 

Wonderling

Het wonderling is al. Daar is niets aan toe te voegen.

Het wonderling is niet. Is niets. Zo zo.

Om het even, wonderling zag ooit het leven.

Wonderling, het zij geschreven. Dat is het. Niet meer, niet minder. Wen er aan.

Het wonderlinge gebeurt. Een totale verrassing. Geen houden aan.

Laat de spelonk van het beeld zijn gang gaan. Weet niet wat je ziet.

Aan wonderling komt een eind; wonderling is dat niet. Het zal verdwijnen, zonder spoor of trauma.  Eénmaal wonderling en het wordt nooit meer als van toen.

Schuif en veeg en haal weg of zet neer of verplaats;

zo licht of zo duister, of zo kleurrijk of zo somber, het is zoals het is en niet anders.

Doe het daar maar mee.

 

Wim Peters

 

 

 Ga naar Wonderling

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Enschede oktober 2017

 

 

Nou, de Fotomanifestatie Enschede 2017 zit er weer op. Met veel belangstelling van pers en plaatselijke TV en fijne reacties is ook mijn expositie Verhalen uit de Vluchtestraat een succes geweest. Een mooie tijd.

 

 

Ga naar Verhalen uit de Vluchtestraat.

 

Fotomanifestatie Enschede 2017

 

De kaarten zijn geschud. De organisatie voor de fotomanifestatie in Enschede is rond en gaat officieel van start op zondag 8 oktober. Vanuit galerie Objectief in de Walstraat onder leiding van Jan Geelen wordt alles aangestuurd en de galerie is één van de vijf locaties in de stad waar fotowerk te zien is. De andere locaties zijn Het Rijksmuseum Twenthe,

Tetem, Galerie Beeld en Aambeeld en Galerie boekhandel Broekhuis. De deelnemende fotografen zijn Rob Hornstra, Martin Roemers, Henk Wildschut, Inge Hondebrink, Rob Siers en Wim Peters. Mijn fotowerken komen te hangen bij Galerie Broekhuis in de Marktstraat. Daar zal de serie ‘Verhalen uit de

Vluchtestraat’ bestaande uit veertien fotowerken te zien zijn. En de kans is aanwezig dat er een boekwerkje met de ver-halen en uiteraard de foto’s ter gelegenheid van de manifes-tatie uitgegeven gaat worden. Spannend. Op de site van de fotomanifestatie is meer informatie te vinden. www.fotomanifestatie-enschede.nl. Later meer.


 'Het liefst zou ik de verhalen zelf vertellen. Aan ieder die het horen wil.

En laten zien natuurlijk!'

 

Arcadië in Hengelo

 

Het is zo ver. De expositie van het OFC met als thema Arcadië is verhuisd naar Hengelo en is daar te zien vanaf 23 juli tot 23 augustus 2017. De tentoonstelling is te zien in Oyfo, creativiteitscentrum, in een prachtige ruimte op het adres Esrein 11, Hengelo. De expositieruimte is geopend in de weekenden op zaterdag en zondag van 12.00 uur tot 17,00 uur.

 

 

Kunst aan de Vaart Assen

 

Naar aanleiding van de geëxposeerde fotowerken van Arcadië

in Bredevoort is de vraag gekomen om deel te nemen aan de kunstmanifestatie Kunst aan de Vaart in Assen. Een twee-daags evenement met ongeveer 50 deelnemende kunste-naars op 9 en 10 september 2017. Huis- en kantoor-eigenaren stellen twee dagen lang hun panden beschikbaar om kunst te exposeren. De panden staan allemaal aan de vaart in Assen. Een initiatief dat dit jaar voor de 11-de keer

plaatsvindt. Fijn om aan mee te doen.

Psychologenpraktijk De Vaart, Vaart 37 ZZ, Assen is mijn expositieadres. Meer gegevens over deelnemende kunste-naars staat op:

 

https://www.kunstaandevaart.nl/kunstwerken/245956641_Kunstenaars+2017.html.

 

 

 

 

 


Het Vege Lijf

 

Ons lijf (het menselijk lichaam, inclusief het wezen) is in vergetelheid geraakt. En dat in tijden van fitnes, sauna, plas-tische chirurgie, botox, erotiek en psychologische begeleiding, mindfulness, yoga en ga maar door. Maar juist alle aandacht duidt dat er speciale inspanning nodig is om je juist bewust te maken. Echte interesse is een reconstructie van de verloren, ongegeneerde lichamelijkheid, van geen kwaad en goed bewust. Maar alle aandacht brengt de directe lijfelijkheid niet terug. De filosoof Lao Tse vindt dat alle aandacht voor onze existentie een soort noodmaatregel is voor het verdwijnen van onze natuurlijke naïviteit. Hoe en wanneer het een tweede natuur wordt is niet duidelijk. Wellicht duurt het.

Dus gebruiken we ons verstand om er iets van te maken. En we sporten ons te pletter, brengen dagen door in de fitneszaal, we piercen, tatoeëren en verbouwen, bezoeken psychologen en psychiaters, mediteren. We doen ons pijn als

maatregel tegen de verloren gegane natuurlijkheid. Het voelt aan zoiets als een tweede huid. Straks, later, als alles verfijnd is, kan het masker af.. Veeg.

 

 

 

 


 

 

Veeg

 

Daar ben je dan een hele tijd intensief druk mee. Er is ruimte voor een nieuw idee, los van alles en iedereen. Gewoon gefilosofeer over alledaagse zaken. Dat brengt lucht. Veel schetswerk uiteraard. En zoeken naar

bruikbare beelden, foto’s maken, opslaan, archiveren en de juiste bij elkaar verzamelen. Mooi werk en veel geduld.

Het vege lijf. Het lijf van de mens dat in de verdrukking komt. Het lijf dat soms nog te redden valt, maar dan wel als het vege lijf. Het is kantje boord. Het eigen lijf moet opnieuw (uit)gevonden worden. Want het is in diskrediet. Zo ontstaat er de gedachte dat het lijf een nieuw vel nodig heeft. Het oude is versleten. Niets is onmogelijk.

Er wordt gezegd: De serie van acht fotowerken leest wat makkelijker dan al de vorige. Ik ben benieuwd. Als het maar weer leest als een boek.

 

'Dat nieuwe vel, die nieuwe huid, is letterlijk. Het kan zo maar.

Daar sta ik zelf het meest verbaasd van!'

 

Fotomanifestatie Enschede 2017

 

Voor de derde keer wordt in 2017 in Enschede de tweejaarlijkse fotomanifestatie gehouden met telkens een nieuw thema en op uitnodiging telkens andere fotografen. Het thema voor 2017 is ‘Walk-in Worlds’.

Met mijn serie ‘Verhalen uit de Vluchtestraat’ ben ik uitgenodigd om aan de manifestatie deel te nemen.

Een hele eer. Later meer hierover.

 

 

 

 

 

Expositie Arcadië

 

De expositie Arcadië van het OFC fotografencollectief opent

op 30 oktober 2016 en duurt tot 28 december van dit jaar. Ieder lid van de groep, Grietje Bouwman, Marion Bauwhuis, Stan Kerlen, Joop Koopmanschap, Gerrit Korn, Wim Peters, Ellen Sessink, Peter van Tuijl en Dinie Wikkerink, heeft zich

het onderwerp eigen gemaakt en er voor gezorgd dat het weer een spraakmakende tentoonstelling is geworden.

 

 Arcadië.

 


 

Arcadië

 

Het heeft weer even geduurd. Arcadië is af. Een serie van twaalf fotowerken van een behoorlijk formaat is het geworden. En ik heb er een boek bij gemaakt en geschreven. De teksten vertellen een eigen verhaal naast

het fotowerk. Het is een aanvulling, verrijking en de fotowerken zijn samen met de teksten sterker. De fotowerken en teksten in het boek tonen tevens een kijkje achter de schermen en laten, weliswaar summier, de gedachtegang en werkwijze van het ontstaan van de werken zien.

 

 

'Zo zal het moeten zijn. Tekst en Foto’s, het leest als een boek!'

 

Nieuw fotowerk voor 2016

 

Het is januari en ik ben al weer hard aan het werk aan een nieuw project. Het OFC heeft inmiddels een onderwerp op het programma staan: Arcadië.

Arcadië: we kennen het als paradijselijke plek waar bloemen geuren en vogels fluiten en waar vrede en rust heersen. Minder bekend is het Arcadië waar de oorspronkelijke bewoners als beesten te keer gingen en alleen van uit hun onderbuikgevoel dachten en handelden. Het huidige Arcadië, als het er is, is onze beleefde werkelijkheid waarin we ploeteren en waar we onze bovennatuur-lijke aspiraties proberen te verwezenlijken.

 

Ik probeer het gegeven vorm te geven in een aantal (ongeveer twaalf) fotowerken. Via een behoorlijk aantal schetsen en uitgewerkte tekeningen krijgt het geheel al aardig vorm. Daarbij heb ik mijn inspiratie opgedaan in een essaybundel met de titel ‘De mobilisatie van Arcadië’ van de Vlaamse schrijver Stefan Hertmans. Daarin wordt het huidige Arcadië en de status van de hedendaagse emotie - waarbij het menselijke inlevingsvermogen dat ten prooi is gevallen aan exploitanten van die emoties - gefileerd tot op het bot. Wat mij dan bezighoudt is een soort derde filosofische kijk en het ontstaan van mijn werkelijkheid. Die werkelijkheid tracht ik via schetsen, verzamelingen en een zoektocht naar het onherkenbare een plaats te geven naast bestaande zekerheden.

 

 

 

'Maak er maar een foto van! Nou, een schets of tekening is vaak makkelijker.'

 

 

 

 

 


 

Twentse Welle

 

Het is een tijd lang aan de orde geweest en ik heb het nog niet gepubliceerd: Mijn fotowerken ‘Verhalen uit de Vluchtestraat’ zullen een plek krijgen in een tijdelijke tentoonstelling in museum de Twentse Welle in

Enschede.

 

Slecht nieuws

 

Ik kan hier helaas kort over berichten. Door interne wisselingen binnen de directie en perikelen rondom inzichten wat betreft de principes van het museum, maar ook vanwege forse bezuinigingen, gaat de

expositie niet door. Ik mag wel zeggen een behoorlijke teleurstelling, want het was bijna zo ver.

 

 

'En toch zal het een keer raak zijn.'

Verhalen uit de Vluchtestraat

 

Geboren in 1948 in Enschede in de Vluchtestraat, als nakomer in een gezin met vier kinderen waarvan mijn zus zestien jaar ouder en mijn twee broers twaalf en acht jaar ouder.

Mijn vader had een kleine handelsdrukkerij met ongeveer zes man personeel, waarvan ook een boekbinder. Mijn jonge jaren, zeg van mijn zesde tot mijn twaalfde, waren in die zin bijzonder dat ik ze veelal doorbracht samen met mijn vrienden op straat in de buurt. De buurt was als een soort van warme deken. Uit die tijd zijn veel verhalen en bijzondere gebeurtenissen. Daarvan was het plotseling overlijden van mijn vader op mijn negende wel heel ingrijpend. Ik zie op deze periode niet terug als een soort jeugdsentiment, maar als een historisch gegeven met een noodzakelijke terugblik. En dan ook alleen die periode.

Mijn beeldvorming is uiteraard zeer gekleurd en beperkt na alle jaren, maar toch eigen. Zo is het en het is mijn werkelijkheid. Na veel schetsen, beeldvorming en uitgewerkte tekeningen ben ik mijn fotowerken gaan samenstellen. Er is niets terug te vinden van wat heet vroeger. De beelden zijn van deze tijd met alleen het verhaal terug in de tijd. Zo en niet anders. Het blijft een hedendaagse vertaling met verhalen die geen uitleg geven van het beeld. Andersom evenmin. Samen doen ze recht. Maar blijven los van elkaar even sterk.

 

Verhalen uit de Vluchtestraat


                      "Het blijft mijn werkelijkheid. Sterker nog: het is niet anders."



 

De expositie Compagñeros

 

Inmiddels ligt mijn serie ‘Verhalen uit de Vluchtestraat’ op de plank. Later meer daarover. Het zijn gedachten, beelden met verhalen uit mijn jonge jeugd in Enschede. De verhalen staan op zichzelf net als mijn fotowerken. Maar samen zijn ze sterk genoeg om de vaak raadselachtige herinneringen een hand te geven. Gerrit Korn heeft als mijn compagnon een serie verhalen in beeld gebracht die komen van vrouwen die hun zeer kwetsbare, vaak intieme verhaal hebben opgeschreven. De met de hand geschreven teksten zijn ook zo in beeld gebracht door Gerrit. Als een soort persoonlijke ondertekening van het fotobeeld. Al met al prachtig kijkwerk en is het samen met de andere leden van de groep in alle zalen van Foto21 in Bredevoort een geweldige tentoonstelling.


 

Compagñeros

 

Was in 2014 het gezamenlijke thema ‘Spleen’, nu in 2015 is het onderwerp ‘Compagñeros’. Elk lid van het OFC zoekt een compagnon buiten de groep met raakvlakken van zijn of haar fotografie. Interesses, overeenkomsten, gedachtegoed zijn voorbeelden om samen een plan te trekken. Zo zijn er het hele jaar door gesprekken geweest, discussies en uitwisselingen tussen de verschillende fotografen. Mijn fotowerken worden mede bepaald en vormgegeven aan de hand van verhalen. Verhalen groots en meeslepend, maar ook in klein verband en intiem. Gerrit Korn uit Doetinchem, mijn gevonden compagnon, maakt foto’s aan de hand van verhalen uit de geschiedenis of van personen. Zijn fotowerk verschilt vooral technisch echter wel zo van het mijne dat we als logisch gevolg zo indringend met elkaar in gesprek zijn geraakt dat het niet anders kon dan dat we heel dicht op één lijn kwamen. Uitzonderlijk!

 

 

 

 


 

Jaarthema

 

Zoals elk jaar is er ook dit jaar (2015) in de OFC een gezamenlijk thema waar alle leden van de groep aan deelnemen. Er wordt nieuw fotowerk gemaakt voor een nieuw onderwerp en het werk wordt het hele jaar door besproken. Aan het eind van het kalenderjaar, meestal eind oktober is er een tentoonstelling van alle gemaakte fotowerken. Ieder lid heeft een fors aantal meters ter beschikking. Galerie Foto21 wordt dan weer verrijkt met een prachtig aantal werken.


Lid OFC Bredevoort

 

Het is mei 2015 en ik ben gevraagd om deel te nemen aan het OostGelders Fotografen Collectief, een groep van 10 fotografen/kunstenaars met fotografie als discipline. Door het jaar heen komt de groep tweewekelijks bij elkaar in Bredevoort bij galerie Foto21. De doelstelling is elkaar te inspireren en te ondersteunen op kunstzinnig en fotografisch gebied. Ook worden er exposities georganiseerd, zowel individueel als in groepsverband. Meer informatie is te vinden op www.ofc-fotografen.nl .


Expositie Foto 21 Bredevoort

 

Vanaf 4 februari 2015 exposeer ik met 22 foto's in de grote zaal in fotogalerij Foto 21 in Bredevoort. De tentoonstelling met de titel 'Van Beeld naar Werkelijkheid' laat een deel zien van de ruim 50 werken die ik inmiddels heb gecreëerd over mijn inzichten en persoonlijke opvattingen over een aantal intrigerende onderwerpen. Titels als 'Injury Men', 'Special Virgins' en 'Go Wild' vragen om gezien te worden. Ook de serie 'Time Shift' van 12 foto's met als uitdagend onderwerp het grote hartinfarct uit 2006 is te bewonderen. Een begeleidende brochure leidt de kijker langs de verschillende beelden van de serie. In Bredevoort laat ik duidelijk zien dat ik foto's met mijn eigen handschrift een plaats geef in de huidige, moderne fotografie. De expositie duurt tot 19 april 2015. Meer informatie is te vinden op www.foto21bredevoort.nl

 

               "Vooral dat ik mijn eigen werkelijkheid

                kan laten zien doet me goed" 

 

 


 

Nieuwe serie Timeshift online

"Een uitdaging. Fotografie is de uitdaging van het licht.Maar ook van de tijd? Mijn fotografie daagt me uit tot de grenzen van het onmogelijke. Met de vraag om een beeld te scheppen van het reizen in de tijd is er een grens bereikt. Ga er maar aan staan. Peter van Tuijl sprak me er over aan. Durf je het aan? Met een zekere bravour was mijn antwoord ja. Je hoort er van." 

 

Dit is de inleiding van de begeleidende brochure bij de serie Timeshift die ik heb gemaakt toen ik de uitdaging aanging om het gegeven -Tijdreizen- in beeld te brengen. De aanleiding is het enorme grote hartinfarct en de grote gevolgen, cardiogene shock en 10 dagen coma, die het met zich meebracht in maart 2006. 

De serie van 12 momenten geeft een indrukwekkend en intrigerend persoonlijk beeld van wat er zoal kan ontstaan in de duistere spelonken die een leven kan bevatten. 

Ga naar Timeshift 

             

 "Eindelijk was ik in de gelegenheid

                om mijn zieke tijd in beelden om te

                zetten.

                Mooi toch."

 


 

Artikel fototijdschrift FOTOgrafie

In het maart/aprilnummer van het blad FOTOgrafie staat vanaf pagina 50 een artikel over mijn nieuwe fotografie met als titel Wim Peters Beelddenker. Het artikel is geschreven door Peter van Tuijl. Tevens te vinden op www.platformfotografie.nl

 

Peter schrijft in zijn inleiding het volgende:

 

Door middel van meerdere kunstvormen heeft Wim Peters zijn wereld gecreëerd. Een wereld waarin hij de onherroepelijke chaos in zijn hoofd tracht te ordenen. Sinds een tijd doet hij dat op fotografische wijze. Zijn fantasiebeelden geeft hij via fotocollages vorm, bestaande uit figuratieve en abstracte delen, waarvan er soms wel twintig nodig zijn. Om deze 'chaos' te beheersen, ontwerpt Wim kaders voor zichzelf. Het kader bepaalt de uitspatting.

 

               " Het totaal is voor mij altijd meer

                 dan de afzonderlijke delen samen"

 

Klik om het artikel te downloaden

 

Presentatie Fotografie Wim Peters

Bij de opening van Foto Nationaal in Epe heb ik een presentatie gegeven van mijn huidige fotografie met als onderwerp Van beeld naar werkelijkheid. In een anderhalf uur durende vertoning van mijn foto's, beeldende kunst en interpretatie van mijn manier van werken werden zo'n 70 belangstellenden geboeid door een verrassende afwisseling van het ontstaan van beeld naar werkelijkheid. De reacties waren tijdens en na de presentatie zeer enthousiast.

 

 

 

 


 

Foto Nationaal

Foto Nationaal is het paradepaardje van de Fotobond en een fotosalon met het beste fotowerk van  Nederlandse vrijetijdsfotografen. Foto Nationaal wordt gedurende een jaar op verscheidene plaatsen in het land tentoongesteld. Ongeveer 250 fotografen worden uitgenodigd om met een serie van 5 foto’s deel te nemen. In 2013 waren er 193 inzendingen. Daarvan zijn door een jury 19 series geaccepteerd voor de expositie. Van de 19 series zijn er 3 als opmerkelijk getypeerd.

 


 

 

Opmerkelijk

Op 14 september kwam het bericht dat mijn serie van 5 foto’s  - met als titel ‘Special Virgins’-  is geselecteerd als opmerkelijke serie voor Foto Nationaal 2013. De opening heeft inmiddels plaatsgevonden op 5 oktober 2013 in het Fotomuseum Rotterdam. De expositie duurt tot en met 2 november. Op de site van de Fotobond staat meer informatie.